Κατασκευές για την Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού

   
     Στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Δικαιωμάτων του παιδιού, τα "Πρωτάκια" ενημερώθηκαν σχετικά με τη σημασία, την αναγκαιότητα αλλά και τη σπουδαιότητα μιας σύμβασης που θα προστατεύει, διαφυλάσσοντας ταυτόχρονα την επιβίωση και την ανάπτυξη των νεαρών ατόμων.

       Έπειτα, διαβάστηκαν και συζητήθηκαν στη σχολική αίθουσα, ορισμένα από τα άρθρα της σύμβασης. Ακολούθως ακούστηκαν τραγούδια που προάγουν τη φιλία, την αγάπη και την αλληλοκατανόηση. Κάποια από αυτά ήταν: "Αν όλα τα παιδιά της γης" 1997, Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος, Μουσική: Μίμης Πλέσσας, "Τα παιδιά ζωγραφίζουν" 1980, Στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης, Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος.
        Στη συνέχεια, τα παιδιά αποτύπωσαν τις σκέψεις και τις ανησυχίες τους, σε χρωματιστό χαρτί, που είχε το σχήμα της παλάμης τους. Το αποτέλεσμα ήταν το ακόλουθο:

Τι γιορτάζουμε στις 21 Νοεμβρίου;

Τα Εισόδια της Θεοτόκου

   

     Τα Εισόδια της Θεοτόκου, τιμώνται κάθε χρόνο στις 21 Νοεμβρίου. Τα "Εισόδια" αποτελούν μια από τις μεγαλύτερες εορτές της Ορθόδοξης Πίστης. Η συγκεκριμένη ημέρα είναι αφιερωμένη στην Υπεραγία Θεοτόκο.  

Τι σημαίνει όμως "Εισόδια";

   Οι γονείς της Παναγίας μας, Ιωακείμ και Άννα, μέχρι τα βαθιά τους γεράματα, δεν μπορούσαν να αποκτήσουν ένα δικό τους παιδί. Έτσι, παρακάλεσαν τον Θεό να τους στείλει ένα παιδί και του υποσχέθηκαν ότι, μόλις φτάσει τριών ετών, θα το αφιερώσουν στο ναό του (ναός του Σολομώντος στην Ιερουσαλήμ). Έτσι κι έγινε. Μόλις οι ευσεβείς γονείς απέκτησαν ένα κοριτσάκι, το ονόμασαν "Μαρία" και σε ηλικία τριών ετών, το πήγαν στην εκκλησία. Η είσοδος της Παναγίας μας στο ναό, ονομάζεται "Εισόδια της Θεοτόκου". 

  Εκεί, την υποδέχτηκε ο Αρχιερέας Ζαχαρίας, αγκαλιάζοντάς την και υμνολογώντας: "Εμεγάλυνε ο Κύριος το όνομά Σου σε όλες τις γενεές. Με σένα θα ευλογηθούν τα έθνη και ο Κύριος θα λυτρώσει τους υιούς του Ισραήλ". Έπειτα, την οδήγησε στα Άγια των Αγίων, δηλαδή στο ιερό του ναού, όπου ο ίδιος επιτρεπόταν να μπει μόνο μια φορά τον χρόνο ως Αρχιερέας. Η Μαρία, σύμφωνα με τις γραφές, παρέμεινε εκεί για δώδεκα χρόνια. Εξήλθε από τον ναό, όταν έφτασε η ώρα του Ευαγγελισμού. 

Ο ναός των Εισοδίων της Θεοτόκου στα Μάσαρη της Ρόδου

    Κάθε χρόνο, στις 21 Νοεμβρίου, στο χωριό Μάσαρη της Ρόδου και στο ναό που είναι αφιερωμένος στα "Εισόδια της Θεοτόκου" τιμάται η Παναγία μας, από τους ευσεβείς πιστούς, οι οποίοι με κατάνυξη πηγαίνουν στην εκκλησία. Εκεί, η μεγάλη εορτή της ορθόδοξης πίστης μας, δοξάζεται με λαμπρότητα.

20 Νοεμβρίου- Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του παιδιού

 

    Το 1989 καθιερώθηκε ως "Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού" η 20η Νοεμβρίου, όταν η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, υιοθέτησε τη σύμβαση που όριζε την προστασία της παιδικής ηλικίας. Έτσι, κατοχυρώθηκαν και περιχαρακώθηκαν τα δικαιώματα των παιδιών και των νέων, τα οποία προστατεύονται πλέον από μια σειρά δεσμευτικών κανόνων. Τα 54 άρθρα της Σύμβασης, επιτρέπουν στα παιδιά να απολαμβάνουν την ηρεμία και την ευημερία, που φέρει κάθε στάδιο ωρίμασης και εξέλιξής τους.
     Η Πολωνική κυβέρνηση και η UNICEF είχαν την πρωτοβουλία του εγχειρήματος, το οποίο ψηφίστηκε και υιοθετήθηκε ομόφωνα από τον ΟΗΕ στις 20/11/1989, ενώ τέθηκε σε ισχύ το 1990. Στην Ελλάδα η Σύμβαση επικυρώθηκε το 1992 (ΦΕΚ 192/2.12. 92).

     Στη Σύμβαση ορίζεται ότι οι γονείς έχουν τον σημαντικότερο ρόλο στην ανατροφή των παιδιών, οι οποίοι έχουν το καθήκον, να τους παρέχουν τα εφόδια και τις συμβουλές, που ανταποκρίνονται στον χαρακτήρα τους, με σκοπό την ανάπτυξή τους (άρθρο 5).
   Επίσης, δηλώνεται ότι οποιοσδήποτε κάτω των 18 ετών (ο ορισμός του παιδιού), ανεξαρτήτως φύλου, καταγωγής και θρησκείας χρειάζεται φροντίδα και προστασία.
  Γενικότερα, περιέχεται μια δέσμη κανόνων, που προφυλάσσουν τα παιδιά από τις διακρίσεις, προβλέποντας ταυτόχρονα συμπεριφορές που οδηγούν στην ομαλή και ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας και της ταυτότητάς τους, στην καλλιέργεια της αντίληψης, της ελευθερίας του λόγου, της κριτικής ικανότητας, προστατεύοντας τη ζωή και την εξέλιξή τους. 

Γωνία εξερεύνησης μαθηματικών

Παίζοντας με απλά υλικά, μαθαίνω μαθηματικά

     Στην τάξη μας "χτίσαμε" μια γωνία, γεμάτη από απλά υλικά, τα οποία αποτελούν ερεθίσματα για ατελείωτα, διασκεδαστικά παιχνίδια μαθηματικών. Τα υλικά αυτά, θα "προσκαλούν" τους νεαρούς μαθητές σε δραστηριότητες ανακάλυψης και εξερεύνησης του κόσμου των μαθηματικών. Με τη βοήθεια των αισθήσεων, καλλιεργούνται οι αριθμητικές δεξιότητες των παιδιών, η αντιστοίχιση 1:1, η αντίληψη του εξωτερικού περιβάλλοντος, η έννοια του μεγέθους, η μέτρηση, η ανάλυση και η σύνθεση των αριθμών. 

    Αξίζει ν' αναφερθεί, ότι θα αξιοποιηθούν παιδαγωγικά, με διαθεματικό τρόπο αρκετά μουσικά όργανα (κιθάρα, ντέφι, μεταλλόφωνο, τύμπανο). Ουσιαστικά, η τέχνη θα χρησιμοποιηθεί ως μέσο έκφρασης και επικοινωνίας, ώστε να καλλιεργηθούν ορισμένες διαδικασίες σκέψης, που υπάρχουν και στην επιστήμη των μαθηματικών, όπως η ερμηνεία συμβόλων, ο συνδυασμός δομής και περιεχομένου, αλλά και ο μυϊκός- κινητικός συντονισμός, προσφέροντας ψυχοκινητικές εμπειρίες στα παιδιά. 

Άγιος Κωνσταντίνος ο Υδραίος, ο Πολιούχος της Ρόδου

Άγιος Κωνσταντίνος ο Υδραίος, ο Νεομάρτυρας 

Ο βίος του

        Η Ελλάδα είναι τόπος ευλογημένος με πλούσια πολιτιστική και θρησκευτική παράδοση. Ένας από τους Αγίους που ακολούθησαν τα βήματα του Χριστού, μαρτυρώντας, είναι ο Άγιος Κωνσταντίνος ο Υδραίος, ο Πολιούχος της Ρόδου. 

Τα πρώτα χρόνια

     Ο Κωνσταντίνος γεννήθηκε το 1770 στην Ύδρα, όταν αυτή βρισκόταν κάτω από τον τουρκικό ζυγό. Μεγάλωσε στη συνοικία Κιάφα. Οι γονείς του ονομάζονταν Μιχαήλ και Μαρίνα. Η οικογένειά του ήταν φτωχή και για να τη βοηθήσει οικονομικά, ταξίδεψε στο νησί της Ρόδου, όπου διέμεναν τα ξαδέλφια του. 

      Η ζωή στη Ρόδο

      Αρχικά, στη Ρόδο εργάστηκε στα ναυπηγεία (ταρσανάδες), αλλά σύντομα άλλαξε επάγγελμα και δούλεψε ως μπακάλης στην περιοχή των Αγίων Αναργύρων. Ο ιδιοκτήτης του μπακάλικου, κ. Νικόλαος Καλόγλου, τον συμπάθησε και τον εμπιστεύτηκε από την πρώτη στιγμή. Τον φιλοξενούσε συχνά στο σπίτι του, του έκανε το τραπέζι και του συμπεριφερόταν σαν να ήταν παιδί του. 

     Ο Κωνσταντίνος ήταν γενικά πολύ κοινωνικός. Σύντομα,έκανε παρέες με Εβραίους, Τούρκους, Έλληνες και Αρμένιους, οι οποίοι συνέθεταν τον πληθυσμό του νησιού εκείνη την εποχή. Η Ρόδος ήταν ανέκαθεν πολυπολιτισμικός τόπος. Μόλις τελείωνε τη δουλειά του, επισκεπτόταν έναν γέροντα πνευματικό στην περιοχή Ροδίνι ή πήγαινε για ψάρεμα. Εκεί γνώρισε τον Τούρκο υπασπιστή του  διοικητή της Ρόδου. 

     Ένας από τους φίλους του, λοιπόν, Τούρκος στην καταγωγή, του προξένεψε την αδερφή του. Ενώ αυτό το γεγονός αποτελούσε τιμή και για τους δυο, εξυμνώντας τη φιλία τους, ο κ. Νικόλαος θύμωσε και θεώρησε προσβολή αυτή την πρόταση. Έτσι, έδιωξε τον αγαπημένο του υπάλληλο από το μαγαζί του. Τότε, ο Κωνσταντίνος έμεινε και πάλι χωρίς δουλειά. 

Στο Σεράι

     Στην προσπάθειά του να βρει μια δουλειά, για να εξασφαλίσει τα προς το ζην, ο Τούρκος υπασπιστής του διοικητή, του πρότεινε να πάει στο Σεράι και να εργαστεί εκεί δίπλα στον διοικητή Χασάν- Καπετάν. 

    Μόλις παρουσιάστηκε στο Σεράι, έγινε αμέσως συμπαθής για την ταπεινότητα και την τιμιότητά του και προσελήφθη εκεί, για να κάνει διάφορες δουλειές. Έπρεπε κυρίως, να περιποιείται το αγαπημένο άλογο του διοικητή, τον Εσταφέτ. Μόλις αυτό το γεγονός έγινε ευρέως γνωστό στο νησί της Ρόδου, ο Κωνσταντίνος περιθωριοποιήθηκε από όλους τους Έλληνες φίλους του. 

     Έτσι, αφιερώθηκε στη δουλειά του. Εργαζόταν με ζήλο και αυταπάρνηση, κατορθώνοντας να γίνει υπασπιστής του Χασάν και να κερδίζει πολλά χρήματα. Ο διοικητής τον αγαπούσε πολύ και τον εκτιμούσε, αλλά δεν μπορούσε να δεχτεί ότι ήταν Χριστιανός, παρακαλώντάς τον συνεχώς να αλλαξοπιστήσει. Θεωρούσε πως, αν κατάφερνε να τον πείσει, θα παρασύρονταν κι άλλοι Χριστιανοί πράττοντας το ίδιο, καθώς ο νεαρός είχε τη φήμη του λογικού ανθρώπου. 

Από Κωνσταντίνος... Χασάν

     Στο Σεράι διοργανώθηκαν αγώνες σκοποβολής. Ο διοικητής στέφθηκε νικητής κι έπειτα έγινε ένα μεγάλο γλέντι, για να γιορταστεί αυτή η επιτυχία. Ο Κωνσταντίνος μέθυσε πολύ κι ο Τούρκος "επιστήθιος φίλος του"  εκμεταλλεύτηκε το γεγονός. Τον οδήγησε στον Τούρκο καδή, όπου του φόρεσε ένα λευκό σαρίκι και τον ονόμασε "Χασάν", όπως τον ίδιο. Νωρίτερα του είχαν κάνει και περιτομή ενώ είχε χάσει τις αισθήσεις του από το μεθύσι. 

    Όταν ξύπνησε την επόμενη μέρα το πρωί, ένιωσε κολακευμένος και τυχερός, καθώς θα κέρδιζε περισσότερα χρήματα και θα τα έστελνε στην Ύδρα στους γονείς τους. Έζησε ως μουσουλμάνος για 3 χρόνια. Όμως, οι Χριστιανοί κάτοικοι της Ρόδου, τον υποτιμούσαν και του φέρονταν απαξιωτικά για τη συμπεριφορά του και την αλλαγή των ηθών αλλά και της πίστης του. 

Η επίσκεψη στην Ύδρα

    Ο Κωνσταντίνος στεναχωριόταν πολύ και για να εξιλεωθεί άρχισε να δίνει ελεημοσύνη στους φτωχούς και να βοηθάει τους ανήμπορους. 

   Μια μέρα, κάποιος γνωστός του, του χτύπησε την πόρτα. Αυτός ο άνθρωπος είχε αναλάβει να μεταφέρει τα χρήματα του "Χασάν"΄πλέον, στην οικογένειά του στην Ύδρα. Εκείνος όμως, τα επέστρεφε πίσω. Τι είχε συμβεί;

   Οι γονείς του Κωνσταντίνου, όταν έμαθαν πως αλλαξοπίστησε, θρήνησαν γι΄αυτό το γεγονός. Ο πατέρας του δεν άντεξε και πέθανε, η μητέρα του δε τον απαρνήθηκε και έστειλε τα χρήματά του πίσω. Έτσι, ο "Χασάν" αποφάσισε να πάει στην Ύδρα, να μιλήσει με την ίδια και να της εξηγήσει. 

Εκείνη όμως δεν τον δέχτηκε, αρνήθηκε να του ανοίξει την πόρτα κι αρνήθηκε να αποδεχτεί τη νέα του ταυτότητα. 

                               Η επιστροφή στη Ρόδο και τα ταξίδια

   Ο "Χασάν" επέστρεψε στη Ρόδο συντετριμμένος και επισκέφτηκε τον πνευματικό του στο Ροδίνι. Του εξέφρασε την επιθυμία να μετανοήσει και ζήτησε τη γνώμη του, καθώς επιθυμούσε να μαρτυρήσει. Ο γέροντας τον απέτρεψε, καθώς θεωρούσε ότι είναι πολύ μικρός ηλικιακά. Αντίθετα, τον προέτρεψε να κάνει ένα μακρινό ταξίδι. Εκείνος υπάκουσε, έφυγε για την Κωνσταντινούπολη κι από εκεί πήγε στο Άγιο Όρος. Έζησε στη μονή Ιβήρων, όπου κοντά στον Ιερομόναχο Σέργιο, τον πνευματικό όλης της Μοναστηριακής Πολιτείας, προετοιμάστηκε για το μαρτύριό του, θωρακίζοντας την πίστη του. Ήταν αποφασισμένος να επιστρέψει στη Ρόδο, να παρουσιαστεί στο διοικητή του νησιού και να του αποκαλύψει ότι έγινε και πάλι Χριστιανός. 

   

Το τέλος του Κωνσταντίνου

          Έτσι κι έγινε. Όταν παρουσιάστηκε μπροστά στο διοικητή, εκείνος του ζήτησε να αλλαξοπιστήσει και πάλι. Ο Κωνσταντίνος αρνήθηκε και ο παλιός "συνεργάτης" του, τον έριξε στη φυλακή. Εκεί, βασανίστηκε φρικτά για 5 μήνες. Στη φυλακή, τον επισκέφτηκε ο Ιησούς, κάνοντας το κελί του φάρο της πίστης και γεμίζοντάς τον θάρρος, κουράγιο και δίνοντας του δύναμη να Τον δοξάζει. Τελικά, ο Κωνσταντίνος στις 14 Νοεμβρίου του 1800 μ.Χ. βρήκε τραγικό θάνατο, μετά από εντολή του σουλτάνου. 

     Σήμερα στη γενέτειρά του, την Ύδρα, υπάρχει ένας Ναός που φέρει το όνομά του, όπου βρίσκεται και το λείψανό του. 

   

  

Μαθαίνοντας τα κατοικίδια ζωάκια στα Αγγλικά

Εκπαιδευτικό παιχνίδι

    Τα "πρωτάκια" υλοποίησαν μια διασκεδαστική δραστηριότητα στο μάθημα των Αγγλικών, με σκοπό να μάθουν τα ονόματα των ζώων τραγουδώντας, χρωματίζοντας και παίζοντας. 

     Οι γλωσσικοί στόχοι της άσκησης ήταν η εκμάθηση λεξιλογίου σχετικά με τα κατοικίδια ζώα π.χ. fish, turtle, cat, rabbit κ.ά.  και η χρήση της φράσης "I like" ή "Ι love" ώστε να δείξουν οι νεαροί μαθητές, την προτίμησή τους σε ένα κατοικίδιο ζωάκι. 

     

     Οι παιδαγωγικοί στόχοι της άσκησης ήταν η εκμάθηση των κατοικίδιων ζώων μέσα από τη μίμηση και την επανάληψη, η οπτική αναγνώριση αντικειμένων και προσώπων από τα επιμέρους χαρακτηριστικά τους, η αναγνώριση ενός υποσυνόλου και του συνόλου στο οποίο ανήκει. Τέλος, ήταν η "μύηση" στη λειτουργία του συνόλου μέσα από την συμμόρφωση στους κανόνες του παιχνιδιού (σηκώνω το χέρι μου για να συμμετέχω, περιμένω τη σειρά μου κλπ.).

    Τα παιδιά με τη βοήθεια της καθηγήτριάς τους, διασκέδασαν και έμαθαν τα κατοικίδια ζωάκια... παίζοντας! 

 

Η Διατροφή γίνεται Επιτραπέζιο Παιχνίδι

"Παίζοντας" με τους βασικούς κανόνες μιας ισορροπημένης Διατροφής

     Στο πλαίσιο του διαθεματικού Προγράμματος με θέμα την προαγωγή των κανόνων μιας ισορροπημένης διατροφής, που υλοποιείται στην τάξη μας, κατασκευάσαμε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι. 

       Ποιοι είναι οι κανόνες του παιχνιδιού; 

        Οι μαθητές χωρίστηκαν σε 2 ομάδες μετά από κλήρωση. Έπειτα, πήραν ανά χείρας γόμες σε σχήμα τροφίμων, που χρησιμοποιήθηκαν ως πιόνια και με τη ρίψη του ζαριού προχωρούσαν στο ταμπλό του παιχνιδιού. Φτάνοντας στο αριθμημένο σημείο που τους υποδείκνυε το ζάρι, διάλεγαν μια κάρτα με το χρώμα της ομάδας τους και καλούνταν να απαντήσουν στην αναγραφόμενη ερώτηση. Αν έφταναν στο βηματάκι που έγραφε "εντολή", έπρεπε να επιλέξουν μια από τις ροζ καρτούλες και να εκτελέσουν την αναγραφόμενη εντολή ( π.χ. πήγαινε πίσω στην αφετηρία). 

    Τα παιδιά διασκέδασαν πολύ κι έμαθαν παίζοντας αρκετές πληροφορίες που αφορούν στη Μεσογειακή Διατροφή.

       

Τα "Πρωτάκια" γιορτάζουν το Halloween

Τι είναι το Halloween; 

        Στις 31 Οκτωβρίου, γιορτάζεται η νύχτα του προσποιητού τρόμου στον αγγλοσαξωνικό κόσμο, αλλά και στην Ιταλία, τη Γερμανία, τη Ρωσία, την Ελβετία, τη Ρουμανία, την Άπω Ανατολή, το Ντουμπάι, τις Φιλιππίνες και την Ιαπωνία. 

        Τα παιδιά μεταμφιέζονται, φορώντας τρομακτικές στολές και ζητούν από τους γείτονες κεράσματα, ρωτώντας τους "Trick or Treat", δηλαδή "φάρσα ή κέρασμα", όταν ανοίξουν την πόρτα. Γενικά, τριγυρίζουν από σπίτι σε σπίτι φωνάζοντας και γελώντας δυνατά, ενώ κρατούν ένα φαναράκι από νεροκολοκύθα σκαλισμένη. Οι ενήλικες διαβάζουν ιστορίες τρόμου και βλέπουν ταινίες τρόμου. 

       Το Halloween και οι παραδόσεις γύρω από αυτό, έχουν τις ρίζες τους στις κέλτικες γιορτές που γίνονταν στην Ιρλανδία και την Αγγλία, όπου οι άνθρωποι πανηγύριζαν για την άφθονη σοδειά του έτους. Αργότερα, τα έθιμα διαδόθηκαν στην Αμερική και στη συνέχεια στον υπόλοιπο κόσμο. 

      Έτσι λοιπόν, στο πλαίσιο του μαθήματος των Αγγλικών και με τη βοήθεια της καθηγήτριάς τους, τα "Πρωτάκια" έκαναν κατασκευές αφιερωμένες στο Halloween. 

Τι να έχει το πακέτο;

"Ο κύριος με το καπέλο"

    Στο πλαίσιο του μαθήματος της γλώσσας και συγκεκριμένα στο κεφάλαιο για την εκμάθηση του γράμματος "Κκ", τα "πρωτάκια" παρατήρησαν την εικόνα του βιβλίου και την περιέγραψαν. Έπειτα, διατύπωσαν υποθέσεις, σχετικά με το περιεχόμενο του πακέτου, που απεικονίζεται στα χέρια ενός κυρίου. Στη συνέχεια, αποτύπωσαν τις σκέψεις τους στο χαρτί.