Άγιος Κωνσταντίνος ο Υδραίος, ο Πολιούχος της Ρόδου

Άγιος Κωνσταντίνος ο Υδραίος, ο Νεομάρτυρας 

Ο βίος του

        Η Ελλάδα είναι τόπος ευλογημένος με πλούσια πολιτιστική και θρησκευτική παράδοση. Ένας από τους Αγίους που ακολούθησαν τα βήματα του Χριστού, μαρτυρώντας, είναι ο Άγιος Κωνσταντίνος ο Υδραίος, ο Πολιούχος της Ρόδου. 

Τα πρώτα χρόνια

     Ο Κωνσταντίνος γεννήθηκε το 1770 στην Ύδρα, όταν αυτή βρισκόταν κάτω από τον τουρκικό ζυγό. Μεγάλωσε στη συνοικία Κιάφα. Οι γονείς του ονομάζονταν Μιχαήλ και Μαρίνα. Η οικογένειά του ήταν φτωχή και για να τη βοηθήσει οικονομικά, ταξίδεψε στο νησί της Ρόδου, όπου διέμεναν τα ξαδέλφια του. 

      Η ζωή στη Ρόδο

      Αρχικά, στη Ρόδο εργάστηκε στα ναυπηγεία (ταρσανάδες), αλλά σύντομα άλλαξε επάγγελμα και δούλεψε ως μπακάλης στην περιοχή των Αγίων Αναργύρων. Ο ιδιοκτήτης του μπακάλικου, κ. Νικόλαος Καλόγλου, τον συμπάθησε και τον εμπιστεύτηκε από την πρώτη στιγμή. Τον φιλοξενούσε συχνά στο σπίτι του, του έκανε το τραπέζι και του συμπεριφερόταν σαν να ήταν παιδί του. 

     Ο Κωνσταντίνος ήταν γενικά πολύ κοινωνικός. Σύντομα,έκανε παρέες με Εβραίους, Τούρκους, Έλληνες και Αρμένιους, οι οποίοι συνέθεταν τον πληθυσμό του νησιού εκείνη την εποχή. Η Ρόδος ήταν ανέκαθεν πολυπολιτισμικός τόπος. Μόλις τελείωνε τη δουλειά του, επισκεπτόταν έναν γέροντα πνευματικό στην περιοχή Ροδίνι ή πήγαινε για ψάρεμα. Εκεί γνώρισε τον Τούρκο υπασπιστή του  διοικητή της Ρόδου. 

     Ένας από τους φίλους του, λοιπόν, Τούρκος στην καταγωγή, του προξένεψε την αδερφή του. Ενώ αυτό το γεγονός αποτελούσε τιμή και για τους δυο, εξυμνώντας τη φιλία τους, ο κ. Νικόλαος θύμωσε και θεώρησε προσβολή αυτή την πρόταση. Έτσι, έδιωξε τον αγαπημένο του υπάλληλο από το μαγαζί του. Τότε, ο Κωνσταντίνος έμεινε και πάλι χωρίς δουλειά. 

Στο Σεράι

     Στην προσπάθειά του να βρει μια δουλειά, για να εξασφαλίσει τα προς το ζην, ο Τούρκος υπασπιστής του διοικητή, του πρότεινε να πάει στο Σεράι και να εργαστεί εκεί δίπλα στον διοικητή Χασάν- Καπετάν. 

    Μόλις παρουσιάστηκε στο Σεράι, έγινε αμέσως συμπαθής για την ταπεινότητα και την τιμιότητά του και προσελήφθη εκεί, για να κάνει διάφορες δουλειές. Έπρεπε κυρίως, να περιποιείται το αγαπημένο άλογο του διοικητή, τον Εσταφέτ. Μόλις αυτό το γεγονός έγινε ευρέως γνωστό στο νησί της Ρόδου, ο Κωνσταντίνος περιθωριοποιήθηκε από όλους τους Έλληνες φίλους του. 

     Έτσι, αφιερώθηκε στη δουλειά του. Εργαζόταν με ζήλο και αυταπάρνηση, κατορθώνοντας να γίνει υπασπιστής του Χασάν και να κερδίζει πολλά χρήματα. Ο διοικητής τον αγαπούσε πολύ και τον εκτιμούσε, αλλά δεν μπορούσε να δεχτεί ότι ήταν Χριστιανός, παρακαλώντάς τον συνεχώς να αλλαξοπιστήσει. Θεωρούσε πως, αν κατάφερνε να τον πείσει, θα παρασύρονταν κι άλλοι Χριστιανοί πράττοντας το ίδιο, καθώς ο νεαρός είχε τη φήμη του λογικού ανθρώπου. 

Από Κωνσταντίνος... Χασάν

     Στο Σεράι διοργανώθηκαν αγώνες σκοποβολής. Ο διοικητής στέφθηκε νικητής κι έπειτα έγινε ένα μεγάλο γλέντι, για να γιορταστεί αυτή η επιτυχία. Ο Κωνσταντίνος μέθυσε πολύ κι ο Τούρκος "επιστήθιος φίλος του"  εκμεταλλεύτηκε το γεγονός. Τον οδήγησε στον Τούρκο καδή, όπου του φόρεσε ένα λευκό σαρίκι και τον ονόμασε "Χασάν", όπως τον ίδιο. Νωρίτερα του είχαν κάνει και περιτομή ενώ είχε χάσει τις αισθήσεις του από το μεθύσι. 

    Όταν ξύπνησε την επόμενη μέρα το πρωί, ένιωσε κολακευμένος και τυχερός, καθώς θα κέρδιζε περισσότερα χρήματα και θα τα έστελνε στην Ύδρα στους γονείς τους. Έζησε ως μουσουλμάνος για 3 χρόνια. Όμως, οι Χριστιανοί κάτοικοι της Ρόδου, τον υποτιμούσαν και του φέρονταν απαξιωτικά για τη συμπεριφορά του και την αλλαγή των ηθών αλλά και της πίστης του. 

Η επίσκεψη στην Ύδρα

    Ο Κωνσταντίνος στεναχωριόταν πολύ και για να εξιλεωθεί άρχισε να δίνει ελεημοσύνη στους φτωχούς και να βοηθάει τους ανήμπορους. 

   Μια μέρα, κάποιος γνωστός του, του χτύπησε την πόρτα. Αυτός ο άνθρωπος είχε αναλάβει να μεταφέρει τα χρήματα του "Χασάν"΄πλέον, στην οικογένειά του στην Ύδρα. Εκείνος όμως, τα επέστρεφε πίσω. Τι είχε συμβεί;

   Οι γονείς του Κωνσταντίνου, όταν έμαθαν πως αλλαξοπίστησε, θρήνησαν γι΄αυτό το γεγονός. Ο πατέρας του δεν άντεξε και πέθανε, η μητέρα του δε τον απαρνήθηκε και έστειλε τα χρήματά του πίσω. Έτσι, ο "Χασάν" αποφάσισε να πάει στην Ύδρα, να μιλήσει με την ίδια και να της εξηγήσει. 

Εκείνη όμως δεν τον δέχτηκε, αρνήθηκε να του ανοίξει την πόρτα κι αρνήθηκε να αποδεχτεί τη νέα του ταυτότητα. 

                               Η επιστροφή στη Ρόδο και τα ταξίδια

   Ο "Χασάν" επέστρεψε στη Ρόδο συντετριμμένος και επισκέφτηκε τον πνευματικό του στο Ροδίνι. Του εξέφρασε την επιθυμία να μετανοήσει και ζήτησε τη γνώμη του, καθώς επιθυμούσε να μαρτυρήσει. Ο γέροντας τον απέτρεψε, καθώς θεωρούσε ότι είναι πολύ μικρός ηλικιακά. Αντίθετα, τον προέτρεψε να κάνει ένα μακρινό ταξίδι. Εκείνος υπάκουσε, έφυγε για την Κωνσταντινούπολη κι από εκεί πήγε στο Άγιο Όρος. Έζησε στη μονή Ιβήρων, όπου κοντά στον Ιερομόναχο Σέργιο, τον πνευματικό όλης της Μοναστηριακής Πολιτείας, προετοιμάστηκε για το μαρτύριό του, θωρακίζοντας την πίστη του. Ήταν αποφασισμένος να επιστρέψει στη Ρόδο, να παρουσιαστεί στο διοικητή του νησιού και να του αποκαλύψει ότι έγινε και πάλι Χριστιανός. 

   

Το τέλος του Κωνσταντίνου

          Έτσι κι έγινε. Όταν παρουσιάστηκε μπροστά στο διοικητή, εκείνος του ζήτησε να αλλαξοπιστήσει και πάλι. Ο Κωνσταντίνος αρνήθηκε και ο παλιός "συνεργάτης" του, τον έριξε στη φυλακή. Εκεί, βασανίστηκε φρικτά για 5 μήνες. Στη φυλακή, τον επισκέφτηκε ο Ιησούς, κάνοντας το κελί του φάρο της πίστης και γεμίζοντάς τον θάρρος, κουράγιο και δίνοντας του δύναμη να Τον δοξάζει. Τελικά, ο Κωνσταντίνος στις 14 Νοεμβρίου του 1800 μ.Χ. βρήκε τραγικό θάνατο, μετά από εντολή του σουλτάνου. 

     Σήμερα στη γενέτειρά του, την Ύδρα, υπάρχει ένας Ναός που φέρει το όνομά του, όπου βρίσκεται και το λείψανό του.