Πώς θα βοηθήσουμε τα «πρωτάκια» να διαβάζουν στο σπίτι;

6 Τρόποι ενίσχυσης της μελέτης στο σπίτι:

      Τα «πρωτάκια», για πρώτη φορά, καλούνται να πραγματοποιήσουν κάτι, στο οποίο έχουν ενταχθεί «έξω» από την οικογένειά τους και η διαδικασία τους φαίνεται πρωτόγνωρη αλλά και άγνωστη! Πρέπει να μάθουν να χρησιμοποιούν τις δικές τους ικανότητες και δυνάμεις, αναπτύσσοντας τους δικούς τους, μοναδικούς μηχανισμούς. Είναι η πρώτη και πιο σπουδαία ευκαιρία τους να πιστέψουν στο εαυτό τους, αποκτώντας αυτοπεποίθηση.

      Πώς μπορούμε να τα βοηθήσουμε, ώστε να ενταχθούν ομαλά στη νέα κατάσταση; Ακολουθούν 8 προτάσεις για την ενίσχυση της μελέτης στο σπίτι. 

1. Οργάνωση του χρόνου

                Είναι βασικό, να μπει στο καθημερινό πρόγραμμα του παιδιού, η διαδικασία της μελέτης.  Τα  παιδιά πρέπει να έχουν μια συγκεκριμένη ώρα που θα αφιερώνουν στη μελέτη των σχολικών μαθημάτων. Είναι αναγκαίο να τρώνε και να ξεκουράζονται όταν επιστρέφουν από το σχολείο κι έπειτα να ξεκινούν το διάβασμα. Οι νεαροί μαθητές, πρέπει να είναι ξεκούραστοι, ώστε να μπορούν να αποδώσουν καλύτερα.     

       2.       Οργάνωση του χώρου

        

           

      Πολλά παιδιά επιλέγουν να διαβάζουν σε οποιοδήποτε άλλο χώρο, εκτός από το γραφείο τους, π.χ. στην κουζίνα, στο σαλόνι, ξαπλωμένοι πάνω στο κρεβάτι τους. Οι έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά πρέπει να διαβάζουν στο δωμάτιό τους, όπου είναι απαραίτητο να βρίσκεται ένα δικό τους γραφείο.

         Το γραφείο, το οποίο πρέπει να είναι καθαρό και τακτοποιημένο, είναι αναγκαίο, να μην έχει οτιδήποτε περιττό επάνω του (π.χ. παιχνίδια και ρούχα). Ταυτόχρονα, είναι χρήσιμο, να υπάρχουν μόνο τα βιβλία και τα τετράδια του μαθητή, μια κασετίνα  ή μια μολυβοθήκη με την  απαραίτητη γραφική ύλη (μολύβια, γόμες, ξύστρες, στυλό, διορθωτικά, χάρακες) κι ένα ποτήρι νερό.

      Επιπλέον, είναι απαραίτητο να βρίσκεται ένα φωτιστικό πάνω στο γραφείο (στα αριστερά αν πρόκειται για δεξιόχειρα και στα δεξιά αν πρόκειται για αριστερόχειρα), ένα ρολόι τοίχου με μεγάλους αριθμούς, με σκοπό να μπορεί ο νεαρός μαθητής να οργανώνει τον χρόνο του.

       Επίσης, είναι σημαντικό, να βρίσκεται αναρτημένο το εβδομαδιαίο σχολικό πρόγραμμα του παιδιού, το οποίο θα περιλαμβάνει και το πρόγραμμα των ξένων γλωσσών αλλά και των εξωσχολικών δραστηριοτήτων (π.χ. μπαλέτο, ποδόσφαιρο, κολύμβηση κ.ά.). 

     Τα «πρωτάκια» χρειάζονται κοντά τους έναν «σύντροφο μελέτης», ειδικά τον πρώτο καιρό. Είμαστε λοιπόν δίπλα τους. Στη συνέχεια, εξασφαλίζουμε ότι ο χώρος στον οποίο μελετούν, είναι ήσυχος και μακριά από τηλεοράσεις, τηλέφωνα αλλά και παράλληλες δραστηριότητες (π.χ. ενασχόληση με τις δουλειές του σπιτιού).       

      Αξίζει να σημειωθεί, ότι ένα παιδί πρέπει να διαβάζει με τα ρούχα του κι όχι με τις πυτζάμες, για να προσδίδεται σοβαρότητα στη διαδικασία αλλά και για να μην έχει την εντύπωση  ότι θα νυστάξει κατά τη διάρκεια της μελέτης. 

«Σύντροφοι Μελέτης»

        

            3.     Επανάληψη

       

       Η επανάληψη της διδαχθείσας ύλης (επανάληψη στα γράμματα και τις φωνούλες για τα πρωτάκια), αποτελεί το κλειδί για την απομνημόνευση των νέων πληροφοριών από την πλευρά των παιδιών. 

    4.    Ενθάρρυνση και επιβράβευση

     

         Όσο ένα παιδί συμπληρώνει τις ασκήσεις του ή μελετά, το ενθαρρύνουμε γι’ αυτά που κάνει, με ένα απλό άγγιγμα (π.χ. στην πλάτη) ή επαινώντας το. Φυσικά, αυτό πρέπει να γίνεται με μέτρο, καθώς υπάρχει κίνδυνος ο μαθητής, να χάσει την ουσία όλης της διαδικασίας, και είτε να παρασυρθεί από τα λόγια μας και να  διασπαστεί η προσοχή του, είτε να αποκτήσει έπαρση. Αμέσως μετά την ολοκλήρωση της μελέτης, μπορούμε να του επιτρέψουμε, να παίξει με τους φίλους του ή με το αγαπημένο του παιχνίδι. 

      5.   Πριν ξεκινήσουμε το διάβασμα, είναι ουσιαστικό, να συζητήσουμε με το παιδί τι έκανε στο σχολείο, με σκοπό να συνδέσουμε τη διδασκαλία της τάξης με τη μελέτη στο σπίτι και ο μαθητής να αντιληφθεί τη διαδικασία ως προέκταση του μαθήματος στη σχολική αίθουσα. Κατόπιν, χωρίζουμε τις εργασίες σε κατηγορίες, π.χ. προφορικές και γραπτές, γλώσσα και μαθηματικά (για τα πρωτάκια), συντονίζοντας και οργανώνοντας τη μελέτη. Έτσι, ο μαθητής προσαρμόζεται σταδιακά στη διαδικασία της κατ’ οίκον εργασίας. 

·         

     6.     Δείχνουμε αναλυτικά και αργά στο νεαρό μαθητή πως πρέπει να γίνεται η δουλειά, ο οποίος δεν έχει τίποτα ως δεδομένο την παρούσα στιγμή και χρειάζεται καθοδήγηση. Εξηγούμε με υπομονή, οτιδήποτε δεν καταλαβαίνει και επεμβαίνουμε διορθωτικά. Σε καμία περίπτωση όμως, δεν κάνουμε εμείς τη δουλειά του.

•  Στο σημείο αυτό, αξίζει να τονιστεί ότι οι παρατηρήσεις και οι διορθώσεις, καλό είναι να γίνονται σε ήπιο τόνο, ειδάλλως το αποτέλεσμά μας δεν θα είναι το αναμενόμενο. Ο μαθητής θα αντιδράσει έντονα, θα αποκτήσει άρνηση για τη διαδικασία και θα απογοητευτεί από τον εαυτό του.